آموزش تصویری شنای قورباغه در استخر + تصویری

شنای قورباغه در استخر

چه بخواهید شنا را به عنوان یک ورزش حرفه ای دنبال کنید و چه از آن برای تفریح و سرگرمی بخواهید استفاده کنید، بهتر است چندین حرکت شنای مختلف را یاد بگیرید. زیرا آموزش و یادگیری حرکات شنا به ایمنی و لذت بردن شما از استخر شنا کمک می کند. شنا یکی از بهترین ورزش ها یا تفریحات برای کودکان و بزرگسالان است. شنا تقریباً تمام اعضای بدن یک انسان را درگیر می کند. بنابراین ، این بهترین تمرین برای انسان محسوب می شود. اگر بتوانید از کودکی به کودکان خود در مورد نحوه شنا بیاموزید، این امر به آنها کمک می کند تا سلامت جسمی و روانی خود را توسعه دهند. شنا نوعی فعالیت رشدی است که هر پدر و مادری باید بچه های خود را تشویق کند که زود شنا کنند.

انواع مختلف سبکهای شنا مانند پروانه، کرال سینه، کرال پشت و قورباغه وجود دارد. در این پست شنای قورباغه به همراه تصاویر به شما آموزش داده می شود. شنای قورباغه به عنوان یکی از چهار نوع شنای اصلی که مسابقات آن نیز برگزار می شود، طرفداران بسیاری دارد. یادگیری شنای قورباغه به شما در شنا کردن در دریا و همچنین به عنوان غریق نجات کمک می کند. این نوع شنا برای مسافت های طولانی گزینه مناسبتری است و در میان چهار نوع شنای اصلی جزء کندترین آنهاست.

در این پست ما شنای قورباغه را به صورت تصویری و با توضیحات کامل خدمت شما ارائه می دهیم. در این نوع شنا بدن به حالت افقی روی آب قرار میگیرد و دست ها آب را از جلو گرفته و به عقب و زیر شکم هدایت می کنندو از زیر آب خود را به سمت جلو می کشند و مجددا عمل کشش آب را با دست انجام میدهند. پاها نیز با فشار و ضربه ای که به آب وارد می کنند آب را به عقب رانده و حرکت می کنند.

• حرکت پا

بدن به حالت شناور روی آب قرار می گیرد. ساق پا ابتدا به جهت باسن خم می شود. زانوها به اندازه 15 سانتی متر در هنگام خم شدن زانو ها از یکدیگر فاصله می گیرند، اندک زمانی قبل ازآنکه پاشنه ی پاها به باسن برسند ، پنجه پاها به طرف نازک نی و زانو کشیده می شوند و پاشنه ی پاها به داخل نزدیک می شوند . اکنون ساق پا همزمان از طرفین حرکت کرده و دایره ای را در جهت عقب ترسیم می کند و کف پاها نیز با فشار خود آب را به عقب می رانند. به محض اینکه مرحله فشار تمام شد ، پاها به طور کشیده و مستقیم در مجاورت یکدیگر در داخل آب قرارمی گیرد.

ضربه های پای شنای قورباغه باید توسط تخته شنا به منظور به دست آوردن تکنیک و مکانیک صحیح حرکت آن انجام شود. به وسیله ی تخته شنا، شناگر و مربی بهتر متوجه می شوند که ضربه های وارده و یا حرکت های انجام شده توسط پاها به چه میزان تاثیر داشته و چقدر باعث جلو رفتن شناگر می شود و در عین حال شرایط پاها کاملا مشخص می شود. اما باید توجه داشت که در هنگام استفاده از تخته شنا و پا زدن با آن ، دست ها کشیده شود و تخته را به جلو متمایل سازد و درعین حال شانه ها را کاملا به پائین وداخل آب فرو ببرد.

باید توجه داشته باشید که پاشنه های پا از سطح آب خارج نگردد و اگر چنین موردی را در موقع آوردن پا به جلو مشاهده کردید، باید زانوها را کمی بیشتر به زیر لگن و باسن برده و به شکم نزدیک سازید. این عمل باعث می شود که پاشنه پاها به پائین برود، یعنی جایی که باید باشد.  وقتی پاشنه های پا در زیر سطح آب باشد نشان می دهد که نیروی وارده توسط کف پا کاملا اثر می نماید. در شنای قورباغه حرکت های پا بسیار مهم است . زیرا 50 در صد پیشروی بدن در آب به خاطر ضربه های پا به خصوص از ناحیه کف پا می باشد.

 

• حرکت دست

دست ها با فاصله ای درحدود 20-15 سانتی متر در زیر آب با آرنج های کشیده، آب را به طرفین  و انتهای بدن می کشند. ضمنا کف دست ها به طور مورب به طرف خارج از بدن قرارخواهند داشت. هنگامی که دست ها از طرفین درحدود 40-30 سانتی متر از یکدیگر جدا شدند، مفصل آرنج شروع به خم شدن می نماید. با خم شدن مفصل آرنج ها بازوها و دست ها می توانند حول محور طولی خود به حرکت درآیند. توجه داشته باشید که جهت آرنج ها به طرف بالا بوده و در تمام مرحله ی حرکت بالاتر از سایر قسمت های زیر مفصل آرنج خواهد بود. هنگام کشش، آرنج ها نباید به هیچ وجه از ارتفاع شانه بالاتر باشند، ولی باید نسبت به ساعد و کف دست ها در سطح بالاتری قرار داشته باشند تا به این طریق شناگر بتواند عمل کشش و فشار را بهتر انجام دهد. درطول دامنه کشش هنگامی که مچ و کف دست ها کمی مانده در امتداد و زیر شانه قرار بگیرند، مرحله ای است که به اندازه  کافی از یکدیگر فاصله گرفته و دراین زمان فشارآغاز می گردد. مرحله  فشار هنگامی شروع می شود که کف دست ها به طرف داخل حرکت می کنند و آرنج ها نیز به طرف بالاتنه آورده می شود. پس از اتمام مرحله فشار مچ و دست ها از زیر خط میان بدن باید به جلو هدایت شوند. کف دست ها نیز باید نزدیک به یکدیگر قرار داشته باشند.

تمرینات آموزشی شنای قورباغه

1. کارآموز شناگر  روی لبه استخر به قراری که هر دو دست به عقب تکیه داده شده می نشیند. در این حالت ساق هر دو پا آویزان در داخل آب قرار می گیرند. زانو ها به اندازه عرض شانه ها از یکدیگر فاصله دارند و در حالی که پنجه هر دو پا به طرف ساق پاها و خارج متمایل می باشند، کارآموز شناگر با هر دو پای خود دایره ای را در آب ترسیم می نماید. در هنگام اجرای این حرکت، آب توسط کف پای کارآموز فشرده می شود. در انتهای حرکت، پنجه پاها، مجددا کشیده شده و هر دو پا مستقیم در مجاورت یکدیگر قرار می گیرند تا حرکت بعدی را شروع نمایند.
2. با گرفتن موج گیر روی سطح صورت را بین دو دست بر روی سطح آب قرار می دهیم. در این حالت مبادرت به انجام پای قورباغه می نماییم. زانوها نباید به هنگام زدن ضربه از یکدیگر فاصله داشته باشند. کارآموز باید حالت جمع، باز بسته را فراموش نکند. حتما مربی بایستی این حرکت را قبل از اینکه کارآموز انجام دهد، خود به او نشان دهد.
3. تمرین ترکیبی: برای اینکه حرکت پا بهتر و موثرتر آموزش داده شود، کارآموز روی آب به شکم دراز می کشد. برای تعادل بهتر با یک دست موج گیر و با دست دیگر کمی پایین تر از موج گیر را کارآموز می گیرد. نفر دوم با گرفتن کف پای نفری که دراز کشیده، عمل مقاومت آب را در مقابل فشار کف و ساق پا به عقب انجام می دهد.
4. با گرفتن تخته شنا توسط دو دست، مسافت های کوتاه بدون تنفس همراه با پای قورباغه طی شود.
5. انجام تمرین شماره ۴ بدون استفاده از تخته شنا دست ها کاملا کشیده و صورت در بین دست ها قرار می گیرد.
6. کارآموز شناگر در حالی که بر روی شکم در سطح آب دراز کشیده است مبادرت به انجام پای قورباغه می نماید. ضمنا درهمین حالت نفر دوم دست های نفر اول را گرفته و آهسته به عقب گام بر می دارد.

اشتباهات رایج و روش صحیح آن

• اشتباه: زانوها بیش از حد معمول از یکدیگر جدا و باز شوند.
  اصلاح: زانوها نباید بیش از عرض شانه از یکدیگر جدا شوند.
• اشتباه: کشیدگی پنجه پاها در هنگام وارد کردن فشار توسط کف پا به آب.
  اصلاح: کف پا به طرف خارج چرخانیده شود و پنجه پاها به طرف انگشت کوچک پا رانده شود.
• اشتباه: کشیدن زانو به زیر شکم
  اصلاح: کف پاها در ابتدای مرحله فشار باید به سطح آب متمایل باشد.
• اشتباه: سر، دیر از آب بیرون آید و عمل دم به تأخیر افتد.
  صحیح: با شروع کشش دست‌ها، سر به تدریج از آب بیرون می‌آید به طوری که دهان با شروع مرحله فشار آزاد شده تا عمل دم به آسانی انجام گیرد.
• اشتباه: در هنگام دم بدن از آب تا سینه خارج شود.
  صحیح: درمرحله دم سر فقط تا حد گردن ازآب بیرون می‌آید و کف دست‌ها آب، را تنها به طرف انتهای بدن به حرکت درمی آورند

(رضا ملازینل)