بیش تمرینی در بدنسازی تخصصی شنا

به‌طورکلی شناگران در تمرینات بسیار متعهد هستند. ترکیب استقامت روحی و سطح آمادگی جسمانی که تا سطح بالایی پیشرفت کرده است، آن‌ها را قادر به ادامه تمرین در هنگام خستگی می‌کند. با این که در بسیاری از روش‌ها این اخلاق یک ویژگی قابل تحسین است اما شناگر را در معرض خطر بیش تمرینی قرار می‌دهد. هنگامی که تمرینات قدرتی به کار روزانه شناگر اضافه شود، خطر بیش تمرینی به یک نگرانی واقعی تبدیل می‌شود. مهم است که به یاد داشته باشیم هدف اصلی تمرینات قدرتی، افزایش سرعت شناگر در استخر است. اگر تمرینات قدرتی شناگر را به‌طور دائم برای انجام شنای خوب خیلی خسته کند، احتمالاً او (شناگر) بیش از حد تمرین کرده است.

تمرین بدنسازی برای افزایش استقامت در شنا (بخش دوم)

ما تلاش کردیم تا سرعت ویژه را در تمرینات‌مان بگنجانیم که بخش بزرگی از آن به هماهنگ کردن تمرینات باشنای رقابتی ورزشکار و نیازهای مربوط به آن بر می‌گردد. در نتیجه سعی کردیم خیلی از تمرینات مسافت‌ بلند، ست‌های بلند با شدت زیر بیشینه استفاده نکنیم. از نظر تکنیکی ما در  USC چیزی به نام طبقه بندی شناگران استقامتی یا مسافت طولانی نداریم، بلکه دوست داریم آنها را شناگران سرعتی مسافت بلند[۱] بنامیم و تمرینات‌شان شامل تمرینات تا حد ممکن پرشدت وکوتاه مدت باشد که دقیقاً بر خلاف تفکرات تمرینات سنتی شناگران استقامتی است.

تمرین بدنسازی برای افزایش استقامت در شنا (بخش اول)

برخی از شناگران رکوردهایی را ثبت می‌کنند که برای همگان شگفت آور می‌باشد. دو رکورد فوق العاده در شنای جهان یکی شنای ۱۵۰۰ متر بود که خانم ژانت اِوانز در سال ۱۹۸۸ با رکورد ۱۵:۵۲.۱۰ ثبت کرد و دیگری هم کسب ۷ مدال طلا توسط آقای مارک اسپیتز در المپیک  ۱۹۷۲ بود. در آنزمان این رکوردها دست نیافتنی به نظر می رسیدند، اما بعد ها دو شناگر دیگر توانستند این رکوردها را جابجا نمایند. در مسابقات جهانی شنای ۲۰۰۷ کیت زیگلر عضو تیم ملی شنای آمریکا،

برنامه‌ریزی فصلی بدنسازی شنا بر اساس فصل تمرینی شناگر

هدف تمرینات قدرتی، ایجاد تدریجی سرعت بیشتر شنا در طول دوره حرفه‌ای شناگران بر طبق فصل و از مسابقه‌ای به مسابقه دیگر است. چون آزمون نهایی اثربخشی برنامه تمرینات قدرتی، عملکرد مسابقه‌ای است، ما باید برنامه‌ خود را با توجه به تاریخ مسابقات طراحی کنیم. برای اطمینان از اینکه شناگر به‌خوبی برای مسابقه آماده است، برنامه تمرین قبل از روز مسابقه با درجه‌ای استراحت همراه باشد. اما، با مسابقات شنای برنامه‌ریزی شده به‌صورت یک‌بار در هفته در طول فصول دبیرستان (مدرسه) و دانشکده و یک‌بار در هر دو هفته برای شناگران گروه سنی، برنامه‌ریزی برای مسابقات مشکلات مداوم تمرین را نشان می‌دهد. علاوه بر این، هنگام مطابقت مکرر استراحت قبل از مسابقات شنا، رسیدن به اثر جمعی تمرین مشکل است.

بدنسازی برای شناگران رده های سنی

اغلب شما شنیده‌اید و یا خوانده‌اید که در دهه‌های ۱۹۴۰، ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، به ورزشکاران گفته می‌شد که تمرینات وزنه به دلیل سفت شدن عضلات، کاهش انعطاف‌پذیری، هماهنگی و سرعت آن‌ها سبب تخریب و افت عملکرد آن‌ها می‌شود. تمرینات وزنه جزء اصلی تمرینات وزنه‌برداران، پرورش اندام کاران و مردان قوی شاغل در سیرک‌ها در آن زمان‌ها بود که شاید به همین دلیل به دید آن‌ها این مسئله برای سایر رشته‌ها و بچه‌ها نامناسب می‌نمود. این نگرش در حال حاضر ۱۸۰ درجه تغییر کرده است. ورزشکاران بزرگسال به‌خوبی به مضرات عدم استفاده از تمرینات وزنه و مقاومتی آگاه‌اند. به‌تدریج این نگرش به‌طرف بچه‌های رده‌های سنی پسر و دختر معطوف گردید. والدین سؤال‌های زیادی برایشان پیش می‌آمد که اگر دخترانشان عضلانی شوند و یا اگر به مفاصل بچه‌ها آسیب برسد و یا اگر رشد آن‌ها به دلیل بسته شدن صفحات رشد در پیش از بلوغ اتفاق بیفتد آن‌ها چه باید بکنند. اجازه دهید تا تعدادی از این تصورات غلط را بررسی کنیم.