تمرین بدنسازی برای افزایش استقامت در شنا (بخش دوم)
ما تلاش کردیم تا سرعت ویژه را در تمرینات‌مان بگنجانیم که بخش بزرگی از آن به هماهنگ کردن تمرینات باشنای 
رقابتی ورزشکار و نیازهای مربوط به آن بر می‌گردد. در نتیجه سعی کردیم خیلی از تمرینات مسافت بلند، ست‌های بلند با شدت زیر بیشینه استفاده نکنیم. از نظر تکنیکی ما در USC چیزی به نام طبقه بندی شناگران استقامتی یا مسافت طولانی نداریم، بلکه دوست داریم آنها را شناگران سرعتی مسافت بلند[۱] بنامیم و تمرینات‌شان شامل تمرینات تا حد ممکن پرشدت وکوتاه مدت باشد که دقیقاً بر خلاف تفکرات تمرینات سنتی شناگران استقامتی است. سوای از این ، بیشتر به کیفیت تمرین اعتقاد داریم تا کمیت آن، به شنای سریع‌تر بیشتر از حجم تمرین و یا فقط تکمیل مسافت بلند مربوط به ست‌ها اعتقاد داریم. همچنین در بین ست‌های اصلی با کیفیت (وهله‌های فعالیت پرشدت) بخشی به نام فعالیت هوازی پسیو داریم که هم به ریکاوری و هم به ساخت و توسعه‌ی استقامت خواهد پرداخت.
آیا فرصتی برای تمرین فوق مسافت وجود دارد؟ بله وجود دارد، اما چه مقدار حجم تمرینی واقعی برای حفظ احساس به آب و افزایش عملکرد شناگران کافی است؟ برخی مربیان معتقدند ده هزارمتر، برخی دیگر پانزده هزار متر و برخی دیگر به بیست هزار متر معتقدند. خیلی از شناگران به این شیوه تمرین می‌کنند، اما آیا واقعاً این مدل برای هرکسی بهترین روش محسوب می‌گردد؟
یکی از مشکلات اساسی ورزش شنا این است که تمرینات بطور ماهیتی خیلی کلی هستند. خیلی به کیلومترها شنا کردن توجه شده است، اما به توسعه‌ی کارآئی شنا کردن یعنی آمادگی بدن برای مسابقه خیلی توجه نشده است. در گذشته در تمرین به شناگران شنای مسافت طولانی یا ست‌های طولانی می‌دادیم، اا هدف بهبود استقامت نبود، بلکه به دنبال بهبود تکنیک آنها بودیم. نتیجه چه بود؟ وقتی به شناگران استقامتی آمریکا نگاه کنید، خواهید فهمید که هدف از تمرین بیشتر از این‌که افزایش سرعت باشد، ادامه دادن تا پایان متراژ است. برخی شناگران ۱۰۰ متر آخر مسابقه را از نظر طول استروک و ضربات پا قوی‌تر اجرا می‌کنند. اگر آنها تمام ۸۰۰ یا۱۵۰۰متر را همانند ۱۰۰ متر آخر با کیفیت و شدت بیشتر شنا کنند، شنای آنها جالب خواهد بود. با این حال تمرینات آنها به سمت توسعه‌ی کارآئی شنا نیست، به همین دلیل بسیاری از شناگران استقامتی نمی‌توانند پتانسیل یکنواخت تولید نیروی را در طول تمام مسافت شنا حفظ کنند. وقتی به شناگران کشورهای دیگر نگاه می‌کنید که چگونه قادر به این کارند، می‌توان تشخیص داد که انها شیوه‌ی صحیحی را برای تمرین انتخاب کرده‌اند. آنها اینتروال‌هایی را انجام نمی‌دهند که به دنبال افزایش ظرفیت باشند. آنها به سمتی رفته‌اند که تمرینات را برای مسابقه انجام می‌دهند. اصل ویژگی یا تمرین اختصاصی برای رشته‌ی رقابتی کلید این موضوع است وبه دنبال افزایش سرعت هستید، حتی در تمرینات استقامت نیز بایستی به شنا در سرعت و آهنگ مسابقه شنا کنید.
تمرین با اصل ویژگی شنا
جان اُربانچک که سال‌ها در دانشگاه میشیگان مربییگری کرده و تعداد زیادی از المپیکی‌ها را تمرین داده است، دقیقاً روشی معادل روش ما را برای تمرین داشت. در واقع ایشان یک مربی خاص بود که هرکز از خحم تمرینی بالا استفاده نکرده بود و در عوض از مسافت‌های کوتاه و تمرین مسافت با کیفیت بالا استفاده می‌کرد. این روش خیلی کارآمدتر از روشی است که تعداد زیادی ست و مسافت اینتروال تمرینی با سرعت و شدت آهسته را به پایان برسانید. این روش برای تیم وی بسیار خوب پاسخ داد و سرآغازی گردید تا ما هم در USC آنرا دنبال کنیم.
منبع: کتاب تمرینات کامل بدنسازی برای شناگران
مترجم : محمد علی پور
ویرایش نهایی: رضا ملازینل
[۱] Long sprinters
