بیش تمرینی در بدنسازی تخصصی شنا

به‌طورکلی شناگران در تمرینات بسیار متعهد هستند. ترکیب استقامت روحی و سطح آمادگی جسمانی که تا سطح بالایی پیشرفت کرده است، آن‌ها را قادر به ادامه تمرین در هنگام خستگی می‌کند. با این که در بسیاری از روش‌ها این اخلاق یک ویژگی قابل تحسین است اما شناگر را در معرض خطر بیش تمرینی قرار می‌دهد. هنگامی که تمرینات قدرتی به کار روزانه شناگر اضافه شود، خطر بیش تمرینی به یک نگرانی واقعی تبدیل می‌شود. مهم است که به یاد داشته باشیم هدف اصلی تمرینات قدرتی، افزایش سرعت شناگر در استخر است. اگر تمرینات قدرتی شناگر را به‌طور دائم برای انجام شنای خوب خیلی خسته کند، احتمالاً او (شناگر) بیش از حد تمرین کرده است.
علائم بیش تمرینی شامل خستگی زودرس دائمی در تمرین شنا، سرعت کم، نتایج مسابقه‌ای ضعیف، شرایط پایا، سازگاری کم، بی‌خوابی، بی‌حوصلگی، ترشرویی طولانی و کمبود انگیزه هستند.
بیش تمرینی باید از خستگی موقتی در هنگام چرخه شدید تمرین که به دنبال چرخه برنامه‌ریزی شدۀ استراحت آمده، تشخیص داده شود، هرچند ممکن است بیان اختلاف سخت باشد. اما، شناگری که موقتاً خسته می‌شود، نسبت به استراحت واکنش مثبت نشان خواهد داد و بعد از استراحت بهتر تمرین می‌کند. شناگری که دچار بیش تمرینی شده، بعد از استراحت نشانه‌ای از بهبود سرعت را نشان نخواهد داد زیرا به‌طور موفقیت آمیزی با این مسیر سازگار نشده است.
بهترین روش برای کنار آمدن با بیش تمرینی، مطمئن شدن از عدم وقوع آن است. به نظارت دقیق و مداومِ پیشرفت نیاز داریم. این نظارت، به عهده مربی است زیرا اغلب شناگران تنها کار خود را با تمرکز روی شعاری که در سراسر دوره حرفه‌ای شنا کردنشان شنیده‌اند، انجام خواهند داد: «اگر می‌خواهید سریع باشید، باید سخت کار کنید».
تمرین باید هم در مدت زمان، شدت یا تعداد جلسات، هم درون و هم بیرون استخر کاهش یابد. ممکن است چند روز استراحت برای بهبودی شناگر ضروری باشد و سپس با یک برنامه تمرین جدید شروع کند. اگر خستگی به‌زودی تشخیص داده شود، چند روز استراحت به شناگر امکان برگشت به مسیر درست را خواهد داد. ببش تمرینی طولانی مدت می‌تواند منجر به ناکامی و کاهش اعتماد و از بین رفتن انگیزه برای ادامه دادن به ورزش شود.
مربیان باید این واقعیت را بیاموزند که استراحت خوب است به همان اندازه که روی فواید تمرینات سخت تأکید می‌کنند. پذیرش مفهوم اولی برای بسیاری از شناگران مشکل است اما مهم می‌باشد. گاهی اوقات انجام‌ تمرینات سخت به تنهایی منجر به افزایش سرعت نمی‌شود؛ بلکه منجر به خستگی زیاد شناگر می‌شود. خط بسیار نازکی بین خیلی سخت تمرین کردن و بیش از حد تمرین کردن وجود دارد و آستانه هر شناگر نسبتاً متفاوت است. یافتن نقطه تعادل هر شناگر، بخش حیاتی طراحی برنامه تمرین است که منجر به سریع‌تر شنا کردن می‌شود.

منبع : کتاب قدرت بیشتر، سرعت بیشتر
مترجم: سید محمدرضا نجفی، شیما حائری مجاور، محمد علی پور
ویراستار علمی: حشمت الله اجاق
ویرایش نهایی: رضا ملازینل