اختصاصی نمودن برنامه تمرینی برای شناگر آسیب دیده
هدایت موفقیت آمیز یک شناگر آسیب دیدهبخشی از کار هر مربی است.
اولین مرحله برای کار با شناگر آسیب دیده دانستن وضعیت بدنی شناگر است. یک مربی 
هرگز نباید نقش یک تمرین دهنده یا پزشک را به عهده بگیرد. زمانی که شناگران از بیماری جسمی یا روحی خود که مانع تمرین آن ها می‌شود، با شما صحبت می کنند، باید تشویق شوند که با یک پزشک متخصص مشورت کنند. هنگامی که وضعیت جسمی شناگر شما به درستی تشخیص داده شد و برای تمرین با محدودیت‌آماده شد، یک برنامه عملی برای ورزشکارتان طراحی کنید.
توجه فردی در یک محیط تیمی
بسته به آسیب و زمان دوری از استخر، شناگر ممکن است توانایی شنا کردن دوره‌ای در یک لاین با چند نفر را نداشته باشد. این موضوع می تواند به دلیل کاهش کاردیو، آتروفیعضلانی، ترس از آسیب مجدد، خجالت یا ترس عمومیباشد. سطح مهارت شناگر را ارزیابی کنید و در صورت نیاز تمرین را با جلسات انفرادی شروع کنید تا شناگر برای تمرین آماده شود.
مانع ذهنی می تواند به اندازه مانع فیزیکی سخت باشد. برخی از شناگران ممکن است سعی کنند بازگشت به استخر را به تاخیر بیاندازند. وظیفه شما به عنوان مربی این است که ورزشکاران خود را تشویق کنید تا همیشه به سطح بعدیبروند. به آنها بگویید که محیط امنی برای بازگشت به شنا فراهم خواهید کرد. بقیه اعضای تیم را از تاریخ بازگشت آگاه کنید و از آنها بخواهید که در هنگام بازگشت، هم تیمیآسیب دیده خود درک کنند.
برعکس، ممکن است ورزشکاری داشته باشید که بخواهد با سرعت تمام پیش برود و مراحل مهم ریکاوری را نادیدهبگیرد. وظیفه شما این است که آنها را مهار کنید و به آنها یادآوری کنید که آسیب مجدد، بازتوانی طولانی‌تری نیاز دارد.
هر چقدر کم، باز هم زیاد است
شناگر آسیب دیده به حجم کاری کمتری در آب نیاز دارد. اگر شناگر بخواهد با تیم تمرین کند، این در حجم و سرعت بالا مشهود خواهد بود. باید برای شناگر خود یک فرآیند درست ایجاد کنید. اگر شناگر به طور معمول ۱۰۰ تکرار در مسیر۱:۲۰ انجام می دهد، به شناگر بگویید ۵۰ ثانیه در خط ۱:۲۰ شنا کند. همانطور که شناگر در چند جلسه پیشرفت می کند، به شناگر بگویید ۷۵ ثانیه در خط ۱:۲۰ شنا کند. وقتی برای۱۰۰ ثانیه آماده شد، شناگر را به خط ۱:۴۰ منتقل کنید.
مهمترین نکته در تمرینات کاردیو نسبت کار به استراحت است. اگر شناگر قبل از آسیب، 1 دقیقه شنا و 20 ثانیهاستراحت می کرد، پس هدف این است که قبل از بازگشت به همان مقدار مسافت، به این نسبت برگردد.
قورباغه با پای کرال سینه فلاتر یا تک دست پروانه
بسته به محل آسیب، شناگر ممکن است نیاز به استفاده از تکنیک جایگزین داشته باشد. به عنوان مثال، اگر یکشناگر قورباغه‌رو آسیب دیده است، از شناگر بخواهید به جای ضربات پای قورباغه، پای کرل سینه فلاتر یا دلفین را انجام دهد تا فشار روی زانو محدود شود. اگر پاها خیلیضعیف هستند، از شناگر بخواهید که با یک شناور کوچک شنای قورباغه را انجام دهد و در عین حال روی کشش و مرکز بدن بیشتر تمرکز کند. علاوه بر این، به شناگر یادآوریکنید که هنگام فشار دادن پا به دیوار هنگام برگشت بسیارمراقب باشد.
بسیاری از متخصصان پزشکی ترجیح می دهند که شناگران پس از آسیب دیدگی شانه شنای پروانه چندانیانجام ندهند. به جای کاهش حجم کلی پروانه (انجام ۵۰ ثانیهبه جای 100 ثانیه)، ۱۰۰ ثانیه کامل را امتحان کنید، اما فواصل متناوب شنای پروانه با یک دست را امتحان کنید. این به شناگر امکان می‌دهد که روی میان تنه و نیمه پایینیبدن کار کند، حجم خود را حفظ کند و زمان استفاده از هر شانه را کاهش دهد. به جای تقسیم 50-50 بین بازوی راست و چپ، بر اساس این که کدام شانه در آن زمان قوی‌تر است، درصد آن را تعیین کنید.
مواجه با محدودیت در شنا
اگر شناگری دارید که می‌خواهد سخت کار کند، اما بدن شناگر همکاری نمی‌کند، خلاقیت به خرج دهید تا یک تمرینجایگزین در داخل و خارج از آب به او ارائه دهید.
اگر دست او آسیب دیده است و تعداد تکرارهای که می تواند شنا کند، محدود است، به انتهای عمیق استخر برود و پای ورتیکال بزند. شناگر می تواند در زمانی که شناگران دیگراز دیواره سر می خوردند و شنا را شروع می کنند، پای ورتیکال را شروع کند و بعد از بازگشت آنها استراحت می کند. اگر زانو یا مچ پا آسیب دیده است، به جای پای کرال سینه ورتیکال معمولی، روی حرکت میان تنه از طریق ایجاد موج دلفینی در بدن تمرکز کند.
اگر زمان و مکان استخر محدود است، یک تشک برای کرانچ و دراز و نشست بردارید. طناب های کششی، توپ های پزشکیو هر چیز دیگری را که در استخر خود دارید برای طراحی تمرین ایستگاهی قرار دهید. اگر تمرینات به اندازه کافیجذاب باشند، ممکن است حتی کل تیم را درگیر کنید.
آخرین افکار
از بسیاری جهات سخت ترین قسمت هر آسیبی، فکر اولین روز بازگشت به تمرین است. مثل همیشه، به شناگران خود نشان دهید که به آنها اهمیت می دهید و هر کاری که میتوانید انجام خواهید داد تا این بازگشت به تمرین یک تجربه خوب برای آن ها باشد. تبدیل مجدد شناگر مصدوم به بخشی از تیم، این روند را برای همه آسان تر می کند. اگر شناگر نمی تواند به خاطر افکارش به آب برگردد، شناگر را به استخر دعوت کنید تا به شما در مربیگری تیم کمک کند. رفاقت و پیوندی که بین هم تیمی ها ایجاد می شود به اندازه یکبرنامه تمرینی اصلاح شده به بهبودی او کمک می کند.
مترجم :دکتر سید محمد رضا نجفی
ویراستار علمی :دکتر محمد علیپور
ویرایش نهایی : رضا ملازینل
منبع : انجمن شنای مستر آمریکا
